Najistotniejszym dla mnie, na tym etapie pracy, jest zrozumienie zależności pomiędzy odbiorcą i nadawcą, oraz celu tej relacji czyli komunikatu wraz z procesami, od których zależny jest jego odbiór.
W pierwszej kolejności chciałabym się skupić na komunikacji.
Czym jest komunikacja?
“Kiedy jedna osoba komunikuje się z drugą, ta druga zawsze mniej lub bardziej rozumie, jakie znaczenia miał komunikat tej pierwszej”[1]
“Komunikacja zatem to proces oddziaływania ludzi na siebie za pośrednictwem znaków" [2]
[ 1 ] John Fiske „Wprowadzenie do teorii komunikowania”, Astrum, Wrocław 1999, Strona 59. [ 2 ] Andrzej Chmielecki “Wykłady z semiotyki”
Czym jest znak?
Czym w takim wypadku jest znak? Aby wyjaśnić to pojęcie, niezbędne będzie odwołanie się do semiologii. Jej głównym przedmiotem zainteresowań jest znak, jego własności i funkcje oraz badanie życia znaków w obrębie życia społecznego. Twórcą semiologii był de Saussure.
W kontekście funkcjonowania społecznego “znak” posiada dwoistą strukturę. Aby wyjaśnić tą zależność, odwołam się do następującego przykładu:
Zapisane lub wypowiedziane słowo gwiazda, skutkuje u nas, odwołaniem się do tego co rozumiemy przez to słowo czyli do pojęcia.
Formą dzięki, której jest możliwe odwołanie do tego pojęcia może być słowo, zapis tego słowa, piktogram czy tez zdjęcie itp. Tak więc znakiem jest połączeniem obrazu zmysłowego (element znaczący "signifiant") i pojęcia (element znaczony “signifie”).
System znaków
De Saussure język podzielił na system znaków posiadający składnię (langue) oraz mowę, czyli praktyczne użycie języka (parole).
1. Znaki elementarne:
Poprzez system znaków rozumiemy znaki elementarne takie jak alfabet.
2. Funcje semiotyczne czyli relacje wyrażenia do elementu rzeczywistości (podział semiologi zaproponowany przez Charlesa Morrisa)
Syntaktyka bada formalne zależności pomiędzy znakami wewnątrz języka i określa reguły kształtowania z nich wyrażeń tak aby ich wynik należał do danego języka (bada składnię).
przykład:
Liście spadają z drzewa.
Drzewo spada z liści.
Oba zdania są poprawne pod kątem składni
Semantyka bada sposób rozumienia znaków danego języka.
przykład:
Liście spadają z drzewa.
Drzewo spada z liści.
Drugie zdanie pod kątem semantycznym jest niepoprawne.
Pragmatyka bada jak te znaki interpretowane są przez odbiorców oraz bada zależność znaczenia wyrażeń od kontekstu.