wtorek, 7 maja 2013

Wprowadzanie danych: czym są normy żywieniowe?


Prowadzenie diety (czyli wyprofilowanie informacji, która na opakowaniach jest uogólniona, na informacje, które skierowane są do konkretnego użytkownika o indywidualnym zapotrzebowaniu na wartości odżywcze, chorobach oraz ograniczeniach w diecie, wybieranie produktów, które są wskazane dla danego konsumenta, ostrzeganie go przed ewentualnym złym wpływem, niektórych produktów lub tym, że w jego diecie są one przeciwwskazane lub zabronione).
Specyfikacji produktów oraz przypisywanie im określonych cech, które ułatwiają wybór  np. w chorobach dietozależnych (przypisywanie każdemu z produktów opisów, które miałyby ustosunkowywać się do każdej choroby jest niemożliwe, chociażby z powodu braku miejsca na opakowaniu),  informowanie i ostrzeganie użytkownika, przy wyborze produktów dla niego potencjalnie groźnych.


Ze względu na to, że aplikacja personalizuje zapotrzebowanie na konkretne składniki  i dopasowuje się do potrzeb użytkownika .
Normy żywienia człowieka określają takie ilości energii i składników odżywczych, które – zgodnie z aktualnym stanem wiedzy – są wystarczające do zaspokojenia potrzeb żywieniowych praktycznie wszystkich zdrowych osób w populacji. Spożycie, zgodnie z określonym w normach, ma zapobiegać chorobom z niedoboru energii i składników odżywczych oraz szkodlimym skutkom ich nadmiernej podaży.
Normy są opracowywane dla poszczególnych grup wyróżnionych według wieku, płci, stanu fizjologicznego i aktywności fizycznej. Wartości są podane na przeciętną osobę z danej grupy, odznaczają się określoną masą i wysokością ciała, BMI oraz poziomem aktywności fizycznej.

Obecnie, dysponując wartościami odpowiadającymi średniemu zapotrzebowaniu grupy (ang.Estimated Average Requirement, EAR), założono opracowanie norm do pokrycia zapotrzebowania na skłądniki odżywcze. Aby zrozumieć różnice, które wynikają z wprowadzenia danych przez lekarza i przez użytkownika wyjaśnię stosując EER (aby nie rozdrabniać się na składniki odżywcze) w jaki sposób jest obliczany.
Zaproponowane przez EFSA normy na energię dla dorosłych, niemoląt i dzieci oraz kobiet w ciąży i karmiących piersią wyrażone zostały, jako średnie zapotrzebowanie grupy, na podstawie całkowitego wydatku energetycznego (TEE), który obliczono, sumując wydatki energii, kiedy organizm znajduje się w stanie spoczynku (REE) i związane z aktywnością fizyczną, wykorzystujące współczynnik PAL.






Brak komentarzy:

Prześlij komentarz